Op 25 december 2018 heeft Marietta Bouverne de leeftijd van 110 jaar bereikt.
Ze is nog heel gezond en vult haar dagen vooral met lezen. Als kattenliefhebster kreeg ze onder meer een (Engelstalig) boek over katten als verjaardagscadeau.
Mariette vindt oud worden maar niets en wil dan ook dat er geen foto's meer van haar verspreid worden.
dinsdag 25 december 2018
maandag 24 december 2018
Josina de Vries (1911-): 108 jaar
Josina Wilhelmina de Vries werd geboren in Helmond (Nederland) op 21 januari 1911. Zij verblijft in een serviceflat in Munsterbilzen, een deelgemeente van de stad Bilzen. Sinds de dood van Jacques Clemens op 7 maart 2017 is Josina de oudste in België levende immigrant. Zij woont sinds 1984 in ons land en ze heeft steeds de Nederlandse nationaliteit behouden.
Zij werd geboren als het op drie na jongste kind in het katholieke gezin van bouwkundige Gijsbertus (Lambert) de Vries (1875-1939) en zijn vrouw Catharina (Cato) Cuppens (1874-?). Deze waren in 1901 getrouwd en samen met zijn broer Gerard had Lambert in 1903 een timmerwerkplaats overgenomen in Helmond. De beide broers lieten een blok van drie herenhuizen bouwen in Helmond waarnaar ze in 1906 verhuisden en waar Josina in 1911 werd geboren.
Zij bracht haar jeugd door in haar geboortestad. Op 20-jarige leeftijd brak ze met haar familie omdat ze verliefd was geworden op een protestantse jongen. Na een half jaar verbrak ze haar relatie waarop ze terugkeerde naar haar familie die inmiddels een belangrijk aanzien hadden gekregen in Helmond. Haar vader had zich gespecialiseerd als architect en ontwierp vele scholen en kerken in de omgeving.
Josina huwde op 7 september 1936 met Leo van Luyk (1906-1970) uit Nijmegen. Hij was op dat moment handelsagent in textiel maar hij zou later samen met Josina in Amsterdam een confectiebedrijf oprichten dat ze samen gingen runnen. Zij was verantwoordelijk voor de inkoop van de stoffen die in vele Europese landen werden aangekocht. Het echtpaar kreeg samen vijf kinderen en ze woonden in meerdere Nederlandse plaatsen. In 1970 werd Josina weduwe en werd het confectiebedrijf stopgezet.
Het Belgische hoofdstuk begon in 1984 wanneer Josina besluit om bij één van haar kinderen in Lanaken, te gaan inwonen. In 2001 verhuisde ze naar het waterkasteel van Zussen in de gemeente Riemst waar ze haar eigen optrek had. Ten slotte verhuisde ze in 2015 naar een serviceflat in Munsterbilzen.
Haar eeuwfeest vierde Josina in 2011 met een groot familiefeest. Ze dankt haar hoge leeftijd naar eigen zeggen aan het feit dat ze veel in beweging is: zo doet ze minstens tweemaal per dag een wandeling met haar rollator en doet ze haar dagelijkse turnoefeningen. Toen ze nog op het waterkasteel woonde, zwom ze er dagelijks in het zwembad. Ook speelde ze tot na haar 105de verjaardag dagelijks op haar piano. Een goed glas wijn slaat ze niet af.
105 jaar: https://www.hbvl.be/cnt/dmf20160123_02085580/zo-vierde-de-oudste-inwoner-van-bilzen-haar-105de-verjaardag
106 jaar: https://www.hbvl.be/cnt/bljge_02704423/106-verjaardagskaarsjes-voor-josina-de-vries
107 jaar: https://www.hbvl.be/cnt/dmf20180122_03315215/dit-is-het-geheim-van-limburgse-die-107-wordt
108 jaar: https://www.hln.be/regio/bilzen/josina-is-108-en-doet-nog-elke-ochtend-en-avond-haar-gymnastiekoefeningen~a3a5af28/
Familiegeschiedenis: http://www.rhc-eindhoven.nl/artikel/931/De-twee-G%E2%80%99s
Levensloop
 |
| 108 jaar (Foto: Mine Dalemans - HLN) |
 |
| Geboorteakte |
 |
| Deel van huwelijksakte uit 1936 |
 |
| 100 jaar (Foto: Website eeuwfeest) |
Haar eeuwfeest vierde Josina in 2011 met een groot familiefeest. Ze dankt haar hoge leeftijd naar eigen zeggen aan het feit dat ze veel in beweging is: zo doet ze minstens tweemaal per dag een wandeling met haar rollator en doet ze haar dagelijkse turnoefeningen. Toen ze nog op het waterkasteel woonde, zwom ze er dagelijks in het zwembad. Ook speelde ze tot na haar 105de verjaardag dagelijks op haar piano. Een goed glas wijn slaat ze niet af.
 |
| Huwelijksfoto (Foto: Website eeuwfeest) |
Bronnen en externe links
100 jaar: http://www.123dio.com/grootmoeder100.com/grootmoeder100.html105 jaar: https://www.hbvl.be/cnt/dmf20160123_02085580/zo-vierde-de-oudste-inwoner-van-bilzen-haar-105de-verjaardag
106 jaar: https://www.hbvl.be/cnt/bljge_02704423/106-verjaardagskaarsjes-voor-josina-de-vries
107 jaar: https://www.hbvl.be/cnt/dmf20180122_03315215/dit-is-het-geheim-van-limburgse-die-107-wordt
108 jaar: https://www.hln.be/regio/bilzen/josina-is-108-en-doet-nog-elke-ochtend-en-avond-haar-gymnastiekoefeningen~a3a5af28/
Familiegeschiedenis: http://www.rhc-eindhoven.nl/artikel/931/De-twee-G%E2%80%99s
Video (108 jaar)
https://www.tvl.be/nieuws/oudste-limburger-viert-vandaag-haar-108ste-verjaardag-72211Video (105 jaar)
maandag 17 december 2018
Jacobus Mockers (1726-1828)
Jacobus Mockers werd geboren te Bocholt waar hij op 18 oktober 1726 boven de doopvont werd gehouden. Hij overleed in zijn geboortedorp Bocholt op 12 augustus 1828 op de leeftijd van 101 jaar en 299 dagen.
Hij werd geboren binnen het gezin van Martinus Mockers (1684-1734) en diens tweede vrouw Elisabeth Boonen (1697-1773). Deze Martinus Mockers vervulde in Bocholt het schepenambt en was in 1707 in het huwelijk getreden met Catharina Luys (1672-1711) waarmee hij drie kinderen kreeg. Na de dood van zijn echtgenote hertrouwde hij in 1718 met Elisabeth Boonen waarmee hij vijf kinderen kreeg en waarvan Jacobus de op één na jongste was. Na de dood van zijn vader in 1734 hertrouwde zijn moeder in 1737 met Joannes Eckers (1706-1764); uit dit huwelijk werd nog een halfbroer van Jacobus geboren.
Op 22 mei 1764 huwde Jacobus met Anna Catharina Reyners (1734-1817) waarbij zijn stiefvader Joannes Eckers zijn getuige was. Samen met zijn vrouw kreeg Jacobus zes kinderen:
Van beroep was Jacobus landbouwer en koopman. In 1814 vierde hij samen met zijn vrouw het gouden huwelijksjubileum, in die tijd een vrij uitzonderlijk gebeuren. Drie jaar later stierf zijn vrouw.
Jacobus doodde de tijd met lange dagelijkse wandelingen. Hij was een vroom persoon en bleef zich inzetten voor de parochie waarvoor hij allerhande religieuze taken uitvoerde. Hij was een zeer opgewekt persoon die door zijn enthousiaste gezangen de hele parochiegemeenschap charmeerde.
Zijn eeuwfeest vierde hij in zijn geboortedorp waar een plechtige mis werd opgedragen om de Heer te danken voor zijn lange leven zonder enige ernstige ziekte waarbij hij eveneens zijn fysieke vermogens had behouden. Nadien was er een feestmaal samen met zijn familie (van zijn zes kinderen was er toen nog slechts eentje in leven, nl. Catharina, die ook 92 jaar oud zou worden), zijn vrienden en de kerkelijke en burgerlijke overheden.
Enkele dagen later, op 23 oktober 1826, trok Jacobus te voet naar de kantonhoofdplaats Bree waar hij een maaltijd kreeg aangeboden door de vrederechter en waar hij talrijke vrienden bezocht.
Op 23 april 1827 was hij op de leeftijd van 100 jaar en 6 maanden nog aanwezig op een eerstesteenlegging van een nieuw huis in zijn geboortedorp, een inscriptie in een arduinsteen herinnerde hieraan. Hij stierf ruim een jaar later en werd uiteindelijk 101 jaar, 9 maanden en 25 dagen oud.
Stamboom: https://gw.geneanet.org/bartjans?lang=nl&pz=bart+leopold+henri&nz=jans&p=jacobus&n=mockers
Levensloop
 |
| Geboorteakte uit 1726 |
Op 22 mei 1764 huwde Jacobus met Anna Catharina Reyners (1734-1817) waarbij zijn stiefvader Joannes Eckers zijn getuige was. Samen met zijn vrouw kreeg Jacobus zes kinderen:
- Petrus (1765-1814)
- Hubertus (1767-1793)
- Joannes (1770- overleden voor 1776)
- Joanna (1772-1825)
- Catharina (1774-1866)
- Joannes (1776-1809)
 |
| Huwelijksakte uit 1764 |
Jacobus doodde de tijd met lange dagelijkse wandelingen. Hij was een vroom persoon en bleef zich inzetten voor de parochie waarvoor hij allerhande religieuze taken uitvoerde. Hij was een zeer opgewekt persoon die door zijn enthousiaste gezangen de hele parochiegemeenschap charmeerde.
 |
| Overlijdensakte |
Enkele dagen later, op 23 oktober 1826, trok Jacobus te voet naar de kantonhoofdplaats Bree waar hij een maaltijd kreeg aangeboden door de vrederechter en waar hij talrijke vrienden bezocht.
Op 23 april 1827 was hij op de leeftijd van 100 jaar en 6 maanden nog aanwezig op een eerstesteenlegging van een nieuw huis in zijn geboortedorp, een inscriptie in een arduinsteen herinnerde hieraan. Hij stierf ruim een jaar later en werd uiteindelijk 101 jaar, 9 maanden en 25 dagen oud.
Bron en externe link
100 jaar: Le Courrier de la Meuse van 18 november 1826Stamboom: https://gw.geneanet.org/bartjans?lang=nl&pz=bart+leopold+henri&nz=jans&p=jacobus&n=mockers
woensdag 12 december 2018
Maria Yskout (1909-2018)
Maria Melania Yskout werd geboren te Heist-op-den-Berg op 4 oktober 1909 en overleed te Bonheiden op 30 december 2018 op de leeftijd van 109 jaar en 87 dagen.
Zij werd geboren in het landbouwgezin van Philippus Yskout (1878-1940), afkomstig van Baal en zijn echtgenote Maria De Meyer (1877- 1914), afkomstig van Begijnendijk. Haar grootvader langs vaderszijde was een vondelingenkind, geboren te Antwerpen op 31 december 1834. Als voornaam koos men indertijd Silvester naar de aanbeden heilige van die dag en als familienaam werd gekozen voor Yskout omdat het die dag zeer koud weer was.
Maria groeide op in haar geboorteplaats totdat de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Haar vader werd gemobiliseerd en haar moeder bleef alleen achter met de kinderen. Ze werd echter zwaar ziek zodat ze met haar kinderen naar een weeshuis in Arendonk diende te verhuizen. Nog datzelfde jaar overleed haar moeder. Haar vader was na de oorlog hertrouwd en ging als landbouwer bij de herenboeren in de streek werken. Maria bleef in het weeshuis wonen tot aan haar meerderjarigheid in 1930.
Ze keerde terug naar Heist-op-den-Berg waar ze in 1935 huwde met haar buurman Jozef Emiel Boogemans. Het echtpaar nam in 1940 de boerderij van haar vader over en samen kregen ze twee dochters. In 1947 diende Emiel een zware rugoperatie te ondergaan waardoor de boerderijactiviteiten afgebouwd werden.
Net voor haar 87ste verjaardag in 1996 besliste het echtpaar om haar intrek te nemen in het rusthuis van Rijmenam. Drie jaar later stierf Emiel en Maria bleef al die tijd in het rusthuis wonen. Ze doodde er de tijd met naaien en vooral borduren.
Kort na haar 105de verjaardag brak ze haar heup bij een val waardoor ze in een rolstoel is terecht gekomen. Ze stierf op 30 december 2018, bijna drie maanden na haar 109 de verjaardag, in het Imeldaziekenhuis van Bonheiden.
108 jaar: https://www.gva.be/cnt/dmf20171031_03163568/het-verhaal-van-maria-ijskout-108-en-hoe-ze-aan-haar-achternaam-kwam
109 jaar: https://www.facebook.com/143471162725147/photos/ms.c.eJw1x7ENADAIA7CPKpoEaP5~;rAPCm2URDIabcBzNIUYVtL9dtPPtc64PlzEMyw~-~-.bps.a.494322994306627/494323057639954/?type=3&theater
Overlijden: http://www.verwilt.be/rouwberichten
Levensloop
 |
| 109 jaar (Foto: Facebook Zonneweelde) |
 |
| 105 jaar (Foto: Legreve-HLN) |
Ze keerde terug naar Heist-op-den-Berg waar ze in 1935 huwde met haar buurman Jozef Emiel Boogemans. Het echtpaar nam in 1940 de boerderij van haar vader over en samen kregen ze twee dochters. In 1947 diende Emiel een zware rugoperatie te ondergaan waardoor de boerderijactiviteiten afgebouwd werden.
Net voor haar 87ste verjaardag in 1996 besliste het echtpaar om haar intrek te nemen in het rusthuis van Rijmenam. Drie jaar later stierf Emiel en Maria bleef al die tijd in het rusthuis wonen. Ze doodde er de tijd met naaien en vooral borduren.
Kort na haar 105de verjaardag brak ze haar heup bij een val waardoor ze in een rolstoel is terecht gekomen. Ze stierf op 30 december 2018, bijna drie maanden na haar 109 de verjaardag, in het Imeldaziekenhuis van Bonheiden.
 |
| Geboorteakte |
Bronnen en externe links
105 jaar: https://www.hln.be/regio/bonheiden/oudste-inwoonster-maria-yskout-105-gevierd~aea8847b0/108 jaar: https://www.gva.be/cnt/dmf20171031_03163568/het-verhaal-van-maria-ijskout-108-en-hoe-ze-aan-haar-achternaam-kwam
109 jaar: https://www.facebook.com/143471162725147/photos/ms.c.eJw1x7ENADAIA7CPKpoEaP5~;rAPCm2URDIabcBzNIUYVtL9dtPPtc64PlzEMyw~-~-.bps.a.494322994306627/494323057639954/?type=3&theater
Overlijden: http://www.verwilt.be/rouwberichten
woensdag 5 december 2018
Felicitas Van Oudenhove is op 6 december 110 jaar oud geworden
 |
| 110 jaar! (Foto: Facebook Sofie Bracke) |
Zij was gelukkig wel voldoende hersteld om de gelukwensen van schepen Sofie Bracke in ontvangst te nemen.
maandag 3 december 2018
Elisabeth De Proost (1908-), oudste inwoner ooit van het Brusselse Gewest
Elisabeth De Proost, de oudste inwoner van België, is sinds 3 december 2018 eveneens de oudste inwoner ooit van het Brusselse Gewest. Ze doet daarmee beter dan Romanie Pollet uit Ganshoren die in 2009 stierf op de leeftijd van 110 jaar en 300 dagen.
zondag 2 december 2018
Catherine Debrouwer (1726-1833), officieel 106 jaar maar in werkelijkheid slechts 90 jaar oud
Catherine Debrouwer (ook geschreven als De Brouwer) overleed te Brussel op 29 mei 1833. In haar overlijdensakte werd vermeld dat ze overleed op de leeftijd van 106 jaar, 8 maanden en 2 dagen.
Zes jaar eerder, in december 1826 werd haar eeuwfeest gevierd in het armenhuis van de Ursulinen te Brussel waar een plechtige dankmis in de kapel werd opgedragen en waar ze een rijkelijke maaltijd kreeg aangeboden. Bij die gelegenheid kreeg ze het bezoek van de kroonprins van de Nederlanden Willem (1792-1849) die was vergezeld van zijn drie jonge zonen Willem, Alexander en Hendrik.
De toen nog jonge kunstschilder Charles Picqué (1799-1869) had bij die gelegenheid een portret geschilderd van de eeuwelinge samen met de andere kostgangers van het armenhuis. Het schilderij werd in juli 1827 tentoongesteld in het stadsmuseum van Brussel.
Na de Belgische onafhankelijkheid in 1830 werd zij tot aan haar dood opgenomen in de eeuwelingenlijst van de jaarlijkse statistische rapporten over de Belgische bevolking van Adolphe Quetelet (1796-1874).
Ook is er in Tervuren een doopakte van haar voorhanden op datum van 27 september 1726, precies 106 jaar, 8 maanden en 2 dagen eerder dan haar overlijdensdatum. Verder onderzoek van het Tervurense doopregister leert dat het gezin waarin ze opgroeide bestond uit de volgende kinderen:
Haar vader overleed in Tervuren in het jaar 1752 maar nadien is er in Tervuren geen spoor meer te vinden van de familie in de huwelijks- en begrafenisregisters.
Onderzoek van de familienaam Clabots, de naam van haar echtgenoot, leert ons dat deze naam in de 18de eeuw veel voorkwam in de regio van Watermaal. Het Watermaalse doopregister geeft acht kinderen met als vaderlijke familienaam Clabots en voornaam Philippe en als moederlijke familienaam De Brouwer en voornaam Catherine (met tussen haakjes de leeftijd van Catherine):
Het is duidelijk dat hier iets niet klopt. In het huwelijksregister van Watermaal is er onder de naam De Brouwer geen Catherine te vinden die er gehuwd is. Wel is op 4 maart 1764 Jeanne Catherine De Brouwer in het huwelijk getreden. Op die datum is eveneens Philippe Clabots getrouwd. De huwelijksakte van die dag geeft inderdaad aan dat Philippe Clabots is getrouwd met Jeanne Catherine, de 16 jaar jongere zus van Catherine De Brouwer.
Verondersteld mag worden dat de in 1726 geboren Catherine De Brouwer op jonge leeftijd is gestorven en dat het kind dat op 10 oktober 1742 werd geboren als Jeanne Catherine de roepnaam Catherine kreeg. De leeftijd van de jongere zus met betrekking tot haar huwelijk en haar kinderen is ook veel aannemelijker: zo kreeg ze haar eerste kind op de leeftijd van 22 jaar en bij de geboorte van haar laatste kind was ze 39 jaar.
We mogen dus concluderen dat Catherine Debrouwer/ De Brouwer die in 1833 stierf geen 106 jaar oud was maar slechts 90 jaar.
 |
| Le Catholique des Pays-Bas (30.12.1826) |
 |
| Overlijdensakte uit 1833 |
Nader leeftijdsonderzoek
Op het eerste gezicht lijkt er weinig mis met de leeftijd van Catherine Debrouwer. In haar overlijdensakte vinden we zeer gedetailleerde informatie over haar: haar geboorteplaats Tervuren, haar precieze leeftijd, de naam van haar overleden echtgenoot Philippe Clabots en de namen van haar ouders Gérard Debrouwer en Pétronille Goidzeels. |
| Geboorteakte Catherine uit 1726 |
- François (11.02.1719)
- Guillaume (17.12.1720)
- Marie (29.11.1723)
- Catherine (27.09.1726)
- Pierre (22.10.1729)
- Jeanne (18.08.1732)
- Anne (28.06.1735)
- Egide (12.06.1739)
- Jeanne Catherine (10.10.1742)
Haar vader overleed in Tervuren in het jaar 1752 maar nadien is er in Tervuren geen spoor meer te vinden van de familie in de huwelijks- en begrafenisregisters.
Onderzoek van de familienaam Clabots, de naam van haar echtgenoot, leert ons dat deze naam in de 18de eeuw veel voorkwam in de regio van Watermaal. Het Watermaalse doopregister geeft acht kinderen met als vaderlijke familienaam Clabots en voornaam Philippe en als moederlijke familienaam De Brouwer en voornaam Catherine (met tussen haakjes de leeftijd van Catherine):
- Marie Anne (06.11.1764, 38 jaar)
- Jeanne (28.01.1766, 39 jaar)
- Marie (25.01.1769, 42 jaar)
- Pétronille (12.11.1771, 45 jaar)
- Jeanne Catherine (26.10.1774, 48 jaar)
- Anne Catherine (21.10.1776, 50 jaar)
- Jean Baptiste (29.08.1779, 52 jaar)
- Marie Elisabeth (02.12.1781, 55 jaar)
 |
| Huwelijksakte uit 1764 |
 |
| Geboorteakte Jeanne Catherine uit 1742 |
We mogen dus concluderen dat Catherine Debrouwer/ De Brouwer die in 1833 stierf geen 106 jaar oud was maar slechts 90 jaar.
woensdag 28 november 2018
Marie Thérèse Ferdinande van Brienen (1851-1954)
Marie Thérèse Ferdinande van Brienen, beter bekend als Ferdinande of juffrouw van Brienen, werd geboren te Sint-Truiden op 23 juli 1851. Zij overleed te Sint-Truiden op 26 juli 1954 op de leeftijd van 103 jaar en 3 dagen.
Zij werd geboren als telg van de vooraanstaande familie Van Brienen, een Belgische zijtak van de Nederlandse adellijke familie die van oudsher heerste over Geusselt (vlak bij Maastricht). Een van haar voorvaders vestigde zich in 1727 in Sint-Truiden. Haar vader Joseph van Brienen (1816-1891) was lid van de Limburgse provincieraad en lid van het schepencollege van de stad Sint-Truiden. Haar moeder Rosine de Lamberts-Cortenbach (1821-1896) was een dochter van Werner de Lamberts-Cortenbach die tussen provinciegouverneur van Oost-Vlaanderen (1831-1834) en Limburg (1834-1844) was.
Ferdinande bleef ongehuwd en na de dood van haar ouders bleef ze in het ouderlijk herenhuis in het stadscentrum wonen. Zij was zeer diepgelovig en hield zich vooral bezig met liefdadigheidswerk waarbij ze vooral de wezen en de armen steunde. Tijdens de oorlogen weigerde ze haar woning af te staan aan de Duitse bezetter.
Juffrouw van Brienen was de laatste telg van het Belgische geslacht van Brienen. De enige mannelijke telg, haar broer Albert (1847-1858), stierf op jonge leeftijd. Om de voortzetting van de naam te verzekeren adopteerde ze in 1943 de kinderen van haar overleden zussen Emma (1846-1920) en Caroline (1855-1927) zodat de naam voortgezet werd als respectievelijk de Moffarts van Brienen (inmiddels ook uitgestorven) en de Schaetzen van Brienen.
Op haar uitdrukkelijk verzoek was er bij haar eeuwfeest slechts een kleine viering voorzien. Deze bestond uit een plechtige dankmis gevolgd door een hulde door het stadsbestuur aan haar versierde woning. 's Avonds was er enkel een huldeconcert van de harmonie voorzien. Als dank financierde ze de nieuwe Sint-Trudoklok van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en werd ze meter van de klok.
Kort voor haar 103de verjaardag ging haar gezondheid achteruit en werd ze bedlegerig. Ze stierf drie dagen na haar verjaardag in haar woning. Nog eens drie dagen later volgde de begrafenis.
100 jaar: Het Belang van Limburg van 24 juli 1951
103 jaar: Het Belang van Limburg van 23 juli 1954
Overlijden: Het Belang van Limburg van 27 juli 1954
Begrafenis: Het Belang van Limburg van 30 juli 1954
Literatuur: J. J. M. VAN ORMELINGEN, De familie van Brienen te Sint-Truiden (1727-1954), in: Vlaamse Stam, 18, p. 105-117, 1982
Levensloop
 |
| 101 jaar (Foto:HBVL) |
Ferdinande bleef ongehuwd en na de dood van haar ouders bleef ze in het ouderlijk herenhuis in het stadscentrum wonen. Zij was zeer diepgelovig en hield zich vooral bezig met liefdadigheidswerk waarbij ze vooral de wezen en de armen steunde. Tijdens de oorlogen weigerde ze haar woning af te staan aan de Duitse bezetter.
 |
| Rouwbrief |
Op haar uitdrukkelijk verzoek was er bij haar eeuwfeest slechts een kleine viering voorzien. Deze bestond uit een plechtige dankmis gevolgd door een hulde door het stadsbestuur aan haar versierde woning. 's Avonds was er enkel een huldeconcert van de harmonie voorzien. Als dank financierde ze de nieuwe Sint-Trudoklok van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en werd ze meter van de klok.
Kort voor haar 103de verjaardag ging haar gezondheid achteruit en werd ze bedlegerig. Ze stierf drie dagen na haar verjaardag in haar woning. Nog eens drie dagen later volgde de begrafenis.
Bronnen en literatuur
100 jaar (voorbeschouwing): Het Belang van Limburg van 21 juli 1951100 jaar: Het Belang van Limburg van 24 juli 1951
103 jaar: Het Belang van Limburg van 23 juli 1954
Overlijden: Het Belang van Limburg van 27 juli 1954
Begrafenis: Het Belang van Limburg van 30 juli 1954
Literatuur: J. J. M. VAN ORMELINGEN, De familie van Brienen te Sint-Truiden (1727-1954), in: Vlaamse Stam, 18, p. 105-117, 1982
woensdag 21 november 2018
Gabrielle Mélard (1909-2020)
Gabrielle Georgette Edmée Jacqueline Joséphine Mélard werd geboren te Sint-Joost-ten-Node op 31 juli 1909 en overleed te Anderlecht op 25 juni 2020 op de leeftijd van 110 jaar en 330 dagen. Op het ogenblik van haar overlijden was zij de derde oudste inwoner van België.
Zij werd geboren als dochter van Michel Mélard, een antiekhandelaar afkomstig uit het toen nog bij Limburg behorende Wonck, en zijn echtgenote Augusta Toussaint, een kleermaakster die uit het Brusselse afkomstig was.
Haar eerste levensjaren bracht Gabrielle door in Elsene en Schaarbeek. Haar vader liet het gezin al vlug in de steek waardoor Gabrielle hem nauwelijks gekend heeft. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verhuisde ze naar Luik waar ze werd opgevoed door haar oom en tante. Ze bleef er wonen tot aan hun dood. Gabrielle, die nooit huwde, bleef nadien ook in het Luikse wonen. Beroepsmatig was ze bediende. Tijdens de Tweede Wereldoorlog volgde ze een opleiding tot verpleegster. Uiteindelijk werd ze lesgeefster aan de verpleegschool van de Luikse Rue Saint-Gilles. Daar woonde ze op een appartement niet ver van de kathedraal.
Tot op hoge leeftijd bleef ze haar familie in het Brusselse met het openbaar vervoer bezoeken. Op 94-jarige leeftijd nam ze haar intrek in een rusthuis in Oudergem om zo dichter bij haar familie te zijn. Daar ze steeds een zelfstandig leven had geleid, had ze in het begin wel enkele aanpassingsproblemen in het rusthuis. Ze hield er zich vooral bezig met lezen en televisie kijken en had volgens het verplegend personeel steeds een goede eetlust, met een voorkeur voor de desserts.Tot op de leeftijd van 109 jaar kon ze zelfstandig eten.
Op de leeftijd van 107 jaar kreeg ze nog een zware longontsteking waarvan ze wonderwel genas. Gaandeweg is ze bijna volledig blind en doof geworden waardoor de communicatie moeilijk verloopt. Ondanks dit gebrek weet ze nog steeds muziek te waarderen en fleurt ze op in de aanwezigheid van dieren.
Drie maanden na haar 110de verjaardag sloot het rusthuis te Oudergem en nam ze haar intrek in een gloednieuw rusthuis in Anderlecht. Ze overleed er op bijna 111-jarige leeftijd op 25 juni 2020.
108 jaar: https://www.facebook.com/MRSparcdesprinces/posts/1781934488534348
109 jaar: http://www.dhnet.be/actu/societe/il-n-y-a-jamais-eu-autant-de-belges-de-109-ans-5b7db84d5532f06fc87b3d6e
110 jaar: https://www.bruzz.be/samenleving/oudergemse-blaast-110-kaarsjes-uit-2019-07-31
Verhuis: https://soirmag.lesoir.be/259791/article/2019-11-13/temoignages-quatre-centenaires-dans-la-meme-maison-de-repos
 |
| 110 jaar (Foto: Bruzz.be) |
Levensloop
 |
| 109 jaar (foto:DH.be) |
Haar eerste levensjaren bracht Gabrielle door in Elsene en Schaarbeek. Haar vader liet het gezin al vlug in de steek waardoor Gabrielle hem nauwelijks gekend heeft. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verhuisde ze naar Luik waar ze werd opgevoed door haar oom en tante. Ze bleef er wonen tot aan hun dood. Gabrielle, die nooit huwde, bleef nadien ook in het Luikse wonen. Beroepsmatig was ze bediende. Tijdens de Tweede Wereldoorlog volgde ze een opleiding tot verpleegster. Uiteindelijk werd ze lesgeefster aan de verpleegschool van de Luikse Rue Saint-Gilles. Daar woonde ze op een appartement niet ver van de kathedraal.
Tot op hoge leeftijd bleef ze haar familie in het Brusselse met het openbaar vervoer bezoeken. Op 94-jarige leeftijd nam ze haar intrek in een rusthuis in Oudergem om zo dichter bij haar familie te zijn. Daar ze steeds een zelfstandig leven had geleid, had ze in het begin wel enkele aanpassingsproblemen in het rusthuis. Ze hield er zich vooral bezig met lezen en televisie kijken en had volgens het verplegend personeel steeds een goede eetlust, met een voorkeur voor de desserts.Tot op de leeftijd van 109 jaar kon ze zelfstandig eten.
Op de leeftijd van 107 jaar kreeg ze nog een zware longontsteking waarvan ze wonderwel genas. Gaandeweg is ze bijna volledig blind en doof geworden waardoor de communicatie moeilijk verloopt. Ondanks dit gebrek weet ze nog steeds muziek te waarderen en fleurt ze op in de aanwezigheid van dieren.
Drie maanden na haar 110de verjaardag sloot het rusthuis te Oudergem en nam ze haar intrek in een gloednieuw rusthuis in Anderlecht. Ze overleed er op bijna 111-jarige leeftijd op 25 juni 2020.
 |
| Geboorteakte |
Video
110 jaar: https://www.bruzz.be/videoreeks/woensdag-31-juli-2019/video-oudergemse-viert-110e-verjaardagBronnen en externe links
107 jaar: https://www.facebook.com/MRSparcdesprinces/posts/1232767716784364108 jaar: https://www.facebook.com/MRSparcdesprinces/posts/1781934488534348
109 jaar: http://www.dhnet.be/actu/societe/il-n-y-a-jamais-eu-autant-de-belges-de-109-ans-5b7db84d5532f06fc87b3d6e
110 jaar: https://www.bruzz.be/samenleving/oudergemse-blaast-110-kaarsjes-uit-2019-07-31
Verhuis: https://soirmag.lesoir.be/259791/article/2019-11-13/temoignages-quatre-centenaires-dans-la-meme-maison-de-repos
vrijdag 9 november 2018
Ludovica Cuyvers (1911-2018) overleden op 107-jarige leeftijd
Ludovica Cuyvers overleed te Mol op 7 november 2018. Zij werd geboren te Meerhout op 9 augustus 1911 en bereikte de leeftijd van 107 jaar en 90 dagen.
woensdag 7 november 2018
Marietta Bouverne (1908-2020)
Marietta Joanna Bouverne, beter bekend als Mariette, werd geboren te Gent op 25 december 1908. Zij overleed in een rusthuis in Gent op 3 augustus 2020en bereikte de leeftijd van 111 jaar en 222 dagen. Zij was sinds de dood van Elisabeth De Proost op 25 januari 2020 de oudste inwoner van België.
Mariette werd op kerstdag 1908 geboren in de Gentse Dampoortwijk als dochter van het arbeidersgezin van Arthur Bouverne en zijn echtgenote Maria Bracke. Mariette liep school aan het Emile Brauninstituut waar de lessen in die tijd nog volledig in het Frans werden gegeven. Daarna volgde ze een opleiding tot secretaresse, een functie die ze jarenlang uitoefende bij een notaris.
Mariette huwde in 1932 te Anderlecht met Albertus Dekens, een handelsvertegenwoordiger in de chocoladesector. Mettertijd keerde het koppel terug naar Gent waar Albert in 1960 overleed. Het koppel had geen kinderen.
Ze bleef nog tot in 2004 alleen wonen in een appartement in de buurt van de Blaarmeersen om ten slotte op ruim 95-jarige leeftijd haar intrek te nemen in Huize Arion in Zwijnaarde. Toen dit rusthuis in april 2017 haar deuren sloot diende ze tijdelijk te verhuizen totdat het nieuwe rusthuis Zilversterre in december van dat jaar haar deuren opende.
Mariette bleef tot op hoge leeftijd actief. Zij interesseerde zich vooral in culturele onderwerpen: ze bezocht vele musea, was geabonneerd op verscheidene tijdschriften en las vele boeken in meerdere talen. Na haar honderdste verjaardag begon ze nog te boetseren. Daarnaast hield ze ook van huisdieren; vooral de poezen droegen haar voorkeur weg.
Net voor haar 109de verjaardag brak ze een ruggenwervel waarvan ze bijna volledig genas. Zelfs na haar 110de verjaardag was ze nog heel gezond en vulde haar dagen vooral met lezen. Als kattenliefhebster kreeg ze onder meer een (Engelstalig) boek over katten als verjaardagscadeau.
Mariette vond oud worden maar niets en ze hield er dan ook niet van dat er foto's of video's van haar verspreid worden. Ze stierf op 111-jarige leeftijd in het rusthuis waar ze verbleef.
102 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/md3diui3
103 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/ng3q5v9e
105 jaar: https://wzcdefoyer.be/blog/2014/03/19/kerstekind-viert-105de-verjaardag-in-huize-arion/
109 jaar: privé-video
110 jaar: privé-video
Oudste Gentenaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190104_04078388
Oudste inwoner van België: https://www.hln.be/in-de-buurt/gent/gentse-mariette-bouverne-is-met-111-jaar-en-38-dagen-de-oudste-levende-belg~a39d0526/
Overlijden: https://zilversterre.be/blog/2020/08/03/oudste-belg-mariette-is-overleden-op-3-augustus-2020/
 |
| 110,5 jaar (Foto: Florian Van Eenoo - HLN) |
Levensloop
 |
| 108 jaar (Foto: Huize Arion) |
Mariette huwde in 1932 te Anderlecht met Albertus Dekens, een handelsvertegenwoordiger in de chocoladesector. Mettertijd keerde het koppel terug naar Gent waar Albert in 1960 overleed. Het koppel had geen kinderen.
 |
| 103 jaar (Foto: FVV - Nieuwsblad) |
Mariette bleef tot op hoge leeftijd actief. Zij interesseerde zich vooral in culturele onderwerpen: ze bezocht vele musea, was geabonneerd op verscheidene tijdschriften en las vele boeken in meerdere talen. Na haar honderdste verjaardag begon ze nog te boetseren. Daarnaast hield ze ook van huisdieren; vooral de poezen droegen haar voorkeur weg.
Net voor haar 109de verjaardag brak ze een ruggenwervel waarvan ze bijna volledig genas. Zelfs na haar 110de verjaardag was ze nog heel gezond en vulde haar dagen vooral met lezen. Als kattenliefhebster kreeg ze onder meer een (Engelstalig) boek over katten als verjaardagscadeau.
Mariette vond oud worden maar niets en ze hield er dan ook niet van dat er foto's of video's van haar verspreid worden. Ze stierf op 111-jarige leeftijd in het rusthuis waar ze verbleef.
 |
| Geboorteakte |
Bronnen en externe links
101 jaar: Het Nieuwsblad van 14 juli 2010102 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/md3diui3
103 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/ng3q5v9e
105 jaar: https://wzcdefoyer.be/blog/2014/03/19/kerstekind-viert-105de-verjaardag-in-huize-arion/
109 jaar: privé-video
110 jaar: privé-video
Oudste Gentenaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190104_04078388
Oudste inwoner van België: https://www.hln.be/in-de-buurt/gent/gentse-mariette-bouverne-is-met-111-jaar-en-38-dagen-de-oudste-levende-belg~a39d0526/
Overlijden: https://zilversterre.be/blog/2020/08/03/oudste-belg-mariette-is-overleden-op-3-augustus-2020/
zaterdag 3 november 2018
Maria Cuppens (1850-1955)
Maria Theresia Cuppens, beter bekend als moederke Hartert, werd geboren te Oostham op 10 oktober 1850. Zij overleed te Eisden op 13 januari 1955 op de leeftijd van 104 jaar en 95 dagen. Bij haar overlijden was zij de oudste inwoner van Limburg.
Zij werd geboren als het jongste van de zes kinderen uit het landbouwersgezin van Henricus Cuppens en zijn echtgenote Blanca Lemmens. In Leopoldsburg leerde ze tijdens de Frans-Duitse Oorlog van 1870 de aldaar gekazerneerde soldaat Hubert Matthias Hartert, afkomstig van Bonnert nabij Aarlen, kennen waarmee ze op 18 februari 1873 in het huwelijk trad.
Het jonge koppel vestigde zich in Leopoldsburg en opende er een handelszaak. Samen kregen ze zeven kinderen, twee meisjes en vijf jongens. Vier van de jongens en haar echtgenoot stierven al op jonge leeftijd.
Maria trok in bij haar dochter en schoonzoon die eveneens in Leopoldsburg woorden. Toen deze laatste voor zijn werk diende te verhuizen naar Eisden, waar hij bureelhoofd in dienst van de plaatselijke steenkoolmijn was, verhuisde ze mee naar de Maaskant. Tot op hoge leeftijd maakte Maria er zich nuttig in het huishouden.
Haar eeuwfeest duurde drie dagen. Op 8 oktober 1950, twee dagen voor haar eigenlijke verjaardag, was er in de voormiddag een plechtige dankmis, gevolgd door de huldiging door het gemeentebestuur. Ook minister van Verkeerswezen Paul-Willem Segers was hierbij aanwezig. In de namiddag trok er door de straten van Eisden een grote historisch-folkloristische stoet, bestaande uit groepen die twaalf verschillende taferelen uitbeeldden. De dag erna hield de harmonie van de steenkoolmijn een concert voor haar woning, gevolgd door een volksfeest. Op de dag van haar eigenlijke verjaardag werd ze gehuldigd door haar eigen familie. Op 11 oktober 1950 kreeg ze nog het bezoek van Mgr. Louis-Joseph Kerkhofs, de toenmalige bisschop.
Moederke Hartert bleef daarna nog geruime tijd in goed conditie en ontving op ruim 103-jarige leeftijd nog minister Behogne die de nieuwe brug over de Zuid-Willemsvaart te Eisden was komen in huldigen. Zij stierf op 13 januari 1955 in haar woning aan de gevolge van een longontsteking en werd vier dagen later begraven.
100 jaar (eeuwfeest): Het Belang van Limburg van 9 en 12 oktober 1950
101 jaar: Het Belang van Limburg van 10 oktober 1951
103 jaar: Het Belang van Limburg van 11 oktober 1953
104 jaar: Het Belang van Limburg van 7 oktober 1954
Overlijden: Het Belang van Limburg van 14 januari 1955
Levensloop
 |
| 100 jaar (Foto:HBVL) |
 |
| Geboorteakte |
Maria trok in bij haar dochter en schoonzoon die eveneens in Leopoldsburg woorden. Toen deze laatste voor zijn werk diende te verhuizen naar Eisden, waar hij bureelhoofd in dienst van de plaatselijke steenkoolmijn was, verhuisde ze mee naar de Maaskant. Tot op hoge leeftijd maakte Maria er zich nuttig in het huishouden.
 |
| Deel van huwelijksakte |
 |
| HBVL van 14.01.1950 |
Bronnen
100 jaar (voorbeschouwing): Het Belang van Limburg van 22 september 1950100 jaar (eeuwfeest): Het Belang van Limburg van 9 en 12 oktober 1950
101 jaar: Het Belang van Limburg van 10 oktober 1951
103 jaar: Het Belang van Limburg van 11 oktober 1953
104 jaar: Het Belang van Limburg van 7 oktober 1954
Overlijden: Het Belang van Limburg van 14 januari 1955
dinsdag 30 oktober 2018
Felicitas Van Oudenhove (1908-2019)
Felicitas Van Oudenhove werd geboren te Ninove op 6 december 1908 en overleed te Gent op 1 januari 2019. Zij bereikte de leeftijd van 110 jaar en 26 dagen.
Felicitas werd geboren als dochter van de uit Herne afkomstige onderwijzer Emilius Van Oudenhove en zijn echtgenote Maria Van Opdenbosch.
Nadat ze het basisonderwijs in haar geboortestad Ninove had gevolgd, werd ze intern aan het College Onze-Lieve-Vrouw-ten-Doorn te Eeklo waar ze de richting Latijn-Grieks volgde. De lessen werden in die tijd nog volledig in het Frans gegeven. Na het vierde jaar werd ze in de zomervakantie ziek waarna ze de twee laatste jaren dichter bij huis - in Brussel - voltooide.
In november 1928, Felicitas was toen nog geen twintig jaar, trouwde ze te Ninove met Lodewijk De Wilde. Het echtpaar vertrok vrijwel onmiddellijk naar Belgisch-Congo waar Lodewijk tewerkgesteld was als landbouwingenieur. Al hun kinderen, elf in totaal, werden in de Belgische kolonie geboren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleven ze in Afrika; in plaats van hun jaarlijkse vakantie in België door te brengen, trokken ze naar Zuid-Afrika.
In 1946 keerde het echtpaar terug naar België en vestigde zich in Gentbrugge. Lodewijk De Wilde werd hoogleraar tropische landbouwkunde te Gent en Leuven. In 1990, na 61 jaar huwelijk, werd Felicitas weduwe. Nadien ging ze op een appartement in de buurt van de Gentse universiteitscampus wonen. In 2010, op bijna 102-jarige leeftijd ging ze naar het rusthuis in de Gentse deelgemeente Sint-Denijs-Westrem
Felicitas is mentaal en fysiek in goede conditie gebleven, enkel haar zicht is sterk achteruit gegaan. Ze vult haar tijd met scrabble en het oplossen van kruiswoordraadsels en fietst nog regelmatig op de hometrainer.
Net voor haar 110de verjaardag werd Felicitas geveld door een kleine ziekte. Haar verjaardagsfeest diende geannuleerd te worden maar ze was wel voldoende hersteld om de felicitaties van schepen Sofie Bracke in ontvangst te nemen. Ze zou echter nooit volledig herstellen en amper 26 dagen overleed ze in het rusthuis waar ze nog net de jaarwisseling had gehaald.
108 jaar: http://demeetjeslander.be/nieuws/felicitas-van-oudenhove-108-lentes-jong-en-fris-van-geest-de-alleroudste-oud-leerlinge-van-onze-lieve-vrouw-ten-doorn/
109 jaar: https://www.hln.be/regio/gent/trappen-lopen-scrabble-geen-probleem~ae32e035/
110 jaar: https://www.hln.be/regio/gent/oudste-gentse-ziek-op-haar-110de-verjaardag~aed035d4/
Overlijden: https://www.hln.be/regio/gent/oudste-gentse-felicitas-van-oudenhove-overleden-op-110-jarige-leeftijd~a52bfc3d/
Levensloop
 |
| 110 jaar (Foto: Facebook Sofie Bracke) |
Nadat ze het basisonderwijs in haar geboortestad Ninove had gevolgd, werd ze intern aan het College Onze-Lieve-Vrouw-ten-Doorn te Eeklo waar ze de richting Latijn-Grieks volgde. De lessen werden in die tijd nog volledig in het Frans gegeven. Na het vierde jaar werd ze in de zomervakantie ziek waarna ze de twee laatste jaren dichter bij huis - in Brussel - voltooide.
 |
| Geboorteakte |
 |
| 107 jaar (Foto: James Arthur-NB) |
Felicitas is mentaal en fysiek in goede conditie gebleven, enkel haar zicht is sterk achteruit gegaan. Ze vult haar tijd met scrabble en het oplossen van kruiswoordraadsels en fietst nog regelmatig op de hometrainer.
Net voor haar 110de verjaardag werd Felicitas geveld door een kleine ziekte. Haar verjaardagsfeest diende geannuleerd te worden maar ze was wel voldoende hersteld om de felicitaties van schepen Sofie Bracke in ontvangst te nemen. Ze zou echter nooit volledig herstellen en amper 26 dagen overleed ze in het rusthuis waar ze nog net de jaarwisseling had gehaald.
Bronnen en externe links
107 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20151022_01934312108 jaar: http://demeetjeslander.be/nieuws/felicitas-van-oudenhove-108-lentes-jong-en-fris-van-geest-de-alleroudste-oud-leerlinge-van-onze-lieve-vrouw-ten-doorn/
109 jaar: https://www.hln.be/regio/gent/trappen-lopen-scrabble-geen-probleem~ae32e035/
110 jaar: https://www.hln.be/regio/gent/oudste-gentse-ziek-op-haar-110de-verjaardag~aed035d4/
Overlijden: https://www.hln.be/regio/gent/oudste-gentse-felicitas-van-oudenhove-overleden-op-110-jarige-leeftijd~a52bfc3d/
zaterdag 6 oktober 2018
Christina Stassart (1836-1937)
Christina Stassart, beter bekend als moederke Ramaekers, werd geboren te Mal op 20 april 1836. Zij overleed te Vreren op 16 januari 1937 op de leeftijd van 100 jaar en 271 dagen.
Zij werd geboren als dochter van dienstknecht Lambert Stassart en zijn echtgenote Elisabetha Saufnai. Op 12-jarige leeftijd verhuisde het gezin naar Sluizen waar Christina op 8 maart 1859 in het huwelijk trad met dagloner Guillaume Ramaekers, afkomstig van Membruggen.
Het jonge gezin vestigde zich in Sluizen en kreeg 10 kinderen. Ze hielden er een kleine boerderij op na waar Christina zich nuttig maakte met de huishoudelijke taken en de hulp op de boerderij. Vooral het vlechten van stro deed ze graag. Tot na hun gouden bruiloft in 1909 bleef ze dit doen. Drie jaar later, in 1912, werd ze weduwe.
Na de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog in 1918 ging ze inwonen bij één van haar dochters in Vreren, waar ze zich nog verdienstelijk maakte met allerhande huishoudelijke taken en het herstellen van kleding. Naaien was haar hobby en ze bleef dit doen tot op hoge leeftijd.
Haar eeuwfeest werd gevierd op Paasmaandag 13 april 1936, juist één week voor haar eigenlijke verjaardag. De dag werd ingezet met een plechtige dankmis gevolgd door het zingen van het Te Deum. Daarna was er een feestmaal voorzien voor de eeuwelinge en haar familie en om 14 uur trok er een stoet door het versierde dorp die vertrok van aan haar woning en zou aankomen aan het gemeentehuis.
De stoet werd geopend door een aantal trompetters te paard, gevolgd door vlaggenzwaaiers en ruiters. Daarna volgden fietsers en de schooljeugd. Vervolgens kwam de harmonie die de twee praalwagens met de kleinkinderen en de kinderen en de limousine met de honderdjarige voorafging. Aan het Heilig-Hartbeeld werd een pauze ingelast en bracht de harmonie een serenade.
Vermoeid door de grote drukte werd de gevierde terug naar huis gevoerd om te rusten en werd de gemeentelijke huldiging uitgesteld. Deze vond alsnog plaats op haar eigenlijke verjaardag een week later.
Bijna negen maanden later, op 16 januari 1937, stierf ze thuis na een korte ziekte. Twee dagen later volgde de begrafenis.
100 jaar: Het Belang van Limburg van 14 april 1936 en 21 april 1936
Overlijden: Het Belang van Limburg van 17 januari 1937
 |
| Tijdens haar eeuwfeest (Foto: Delcampe) |
Levensloop
 |
| Geboorteakte |
 |
| Deel van huwelijksakte |
Na de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog in 1918 ging ze inwonen bij één van haar dochters in Vreren, waar ze zich nog verdienstelijk maakte met allerhande huishoudelijke taken en het herstellen van kleding. Naaien was haar hobby en ze bleef dit doen tot op hoge leeftijd.
 | |
| Samenstelling stoet (HBVL) |
 |
| HBVL van 17.01.1937 |
Bijna negen maanden later, op 16 januari 1937, stierf ze thuis na een korte ziekte. Twee dagen later volgde de begrafenis.
Bronnen
Voorbeschouwing 100 jaar: Het Belang van Limburg van 21 februari 1936100 jaar: Het Belang van Limburg van 14 april 1936 en 21 april 1936
Overlijden: Het Belang van Limburg van 17 januari 1937
zondag 30 september 2018
Lambertus Loth (1851-1954)
Lambertus Loth (roepnaam: Lambert) werd geboren te Kerniel op 22 december 1851 en overleed te Kerniel op 24 december 1954 op de leeftijd van 103 jaar en 2 dagen. Op het ogenblik van zijn overlijden was hij de tweede oudste inwoner van Limburg na Maria Cuppens.
Hij werd geboren als Lambertus Rubens en was een natuurlijke zoon van Anna Gertrudis Rubens. Toen zij in september 1853 huwde met Petrus Loth erkende deze laatste hem als zijn zoon. Lambert ging naar school tot zijn 14de en ging daarna helpen bij de boeren in de omgeving.
Op 27-jarige leeftijd huwde hij met Elisa Velckeners die van het naburige dorp Kuttekoven afkomstig was.Hij verdiende de kost als voerman en landbouwknecht en hij was gedurende ruim 30 jaar hovenier in dienst van het cisterciënzerinnenklooster van Colen. Daarnaast had hij een eigen fruitboomgaard aan zijn woonst in het Kernielse gehucht Rullekoven. De verkoop van het fruit bezorgde het gezin extra inkomsten. Het echtpaar kreeg zeven kinderen: vijf zonen en twee dochters. Een zoon stierf tijdens de Eerste Wereldoorlog in een Frans ziekenhuis.
In 1928 werd hij weduwnaar en ging hij inwonen bij één van zijn kinderen. Loth had een sterk lichaam: hij was nooit ziek en tot op 98-jarige leeftijd bleef hij een handje toesteken bij de buren.
Zijn eeuwfeest werd wegens de wintermaanden vervroegd naar zondag 30 september 1951. Op die dag was er eerst een plechtige dankmis gevolgd door de officiële huldiging in aanwezigheid van provinciegouverneur Roppe. Op zondagnamiddag trok er een folkloristische stoet door het dorp. In de stoet liep een reus mee die zijn naam droeg en die speciaal voor die gelegenheid was gebouwd.
Volgens hem dankt hij zijn hoge leeftijd aan goed eten, veel werken, een dagelijkse wandeling maken en een dagelijks glaasje cognac. Hij stamt eveneens uit een sterke familie: op zijn eeuwfeest was zijn drie jaar jongere zus Anna Maria aanwezig, zij zou later eveneens als eeuwelinge gevierd worden en nog twee andere zussen bereikten hoge leeftijden.
Na enkele weken ziek te zijn geweest overleed Lambert op kerstavond 1954, twee dagen na zijn 103de verjaardag.
Voorbeschouwing 100 jaar: Het Belang van Limburg van 12 september 1951
Eeuwfeest: Het Belang van Limburg van 1 oktober 1951
101 jaar: Het Belang van Limburg van 21 december 1952
102 jaar: Het Belang van Limburg van 2 december 1953
103 jaar: Het Belang van Limburg van 22 december 1954
Overlijden: Het Belang van Limburg van 27 december 1954
Levensloop
 |
| 100 jaar (Foto: Het Belang van Limburg) |
Op 27-jarige leeftijd huwde hij met Elisa Velckeners die van het naburige dorp Kuttekoven afkomstig was.Hij verdiende de kost als voerman en landbouwknecht en hij was gedurende ruim 30 jaar hovenier in dienst van het cisterciënzerinnenklooster van Colen. Daarnaast had hij een eigen fruitboomgaard aan zijn woonst in het Kernielse gehucht Rullekoven. De verkoop van het fruit bezorgde het gezin extra inkomsten. Het echtpaar kreeg zeven kinderen: vijf zonen en twee dochters. Een zoon stierf tijdens de Eerste Wereldoorlog in een Frans ziekenhuis.
 |
| Tijdens zijn eeuwfeest (Foto: HBVL) |
 |
| Deel van huwelijksakte |
Zijn eeuwfeest werd wegens de wintermaanden vervroegd naar zondag 30 september 1951. Op die dag was er eerst een plechtige dankmis gevolgd door de officiële huldiging in aanwezigheid van provinciegouverneur Roppe. Op zondagnamiddag trok er een folkloristische stoet door het dorp. In de stoet liep een reus mee die zijn naam droeg en die speciaal voor die gelegenheid was gebouwd.
Volgens hem dankt hij zijn hoge leeftijd aan goed eten, veel werken, een dagelijkse wandeling maken en een dagelijks glaasje cognac. Hij stamt eveneens uit een sterke familie: op zijn eeuwfeest was zijn drie jaar jongere zus Anna Maria aanwezig, zij zou later eveneens als eeuwelinge gevierd worden en nog twee andere zussen bereikten hoge leeftijden.
 |
| HBVL 27.12.1954 |
 |
| Geboorteakte |
Bronnen en externe links
Stamboom: http://www.daris.be/kerniel-prbs/kerniel-prbs-0013.htm#BM3861Voorbeschouwing 100 jaar: Het Belang van Limburg van 12 september 1951
Eeuwfeest: Het Belang van Limburg van 1 oktober 1951
101 jaar: Het Belang van Limburg van 21 december 1952
102 jaar: Het Belang van Limburg van 2 december 1953
103 jaar: Het Belang van Limburg van 22 december 1954
Overlijden: Het Belang van Limburg van 27 december 1954
woensdag 26 september 2018
Ambrosia De Pauw (1911-)
Ambrosia De Pauw, beter bekend als Ambrosine, werd geboren te Essene op 31 augustus 1911. Zij overleed op 19 mei 2020 in haar geboortehuis te Essene, dat nu deel uitmaakt van de fusiegemeente Affligem, en bereikte de leeftijd van 108 jaar en 262 dagen.
Zij werd geboren als oudste dochter in het landbouwersgezin van Louis De Pauw en zijn echtgenote Maria Verbeken. In 1934 trad Ambrosine in het huwelijk met Louis De Smedt, de zoon van de toenmalige burgemeester en hopboer van beroep. Haar man overleed echter reeds na tien jaar huwelijk ten gevolge van een verkeersongeval. Het echtpaar had toen drie kleine kinderen en een vierde kind was op komst.
Na de dood van haar ouders verhuisde Ambrosine samen met de kinderen naar haar geboortehuis waar haar ongehuwde broer de boerderij had overgenomen. Terwijl haar broer zich over de boerderij ontfermde, verdiende Ambrosine de kost in Brussel als kragenmaakster voor hemden en kostuums.
Zij gaat er prat op dat ze nooit ziek is. Slechts tweemaal lag ze voor een korte periode in het ziekenhuis: na een val op 105-jarige leeftijd verbleef ze er twee dagen en enige tijd voor haar 108ste verjaardag toen ze zich niet goed voelde. Telkens kon ze terugkeren naar haar geboortehuis waar ze nog steeds woont en van een goede gezondheid geniet. enkel haar gehoor laat het wat afweten.
Ambrosine keek graag televisie en vertelde met plezier over het leven van vroeger.
104 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20150902_01846532
105 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160831_02447953
106 jaar: https://www.hln.be/regio/affligem/ambrosine-viert-106de-verjaardag-in-huis-waar-ze-geboren-werd~a737f3ae/
107 jaar: https://www.hln.be/regio/affligem/ambrosine-de-pauw-viert-107de-verjaardag-met-champagne~a37541941/
108 jaar: https://www.hln.be/in-de-buurt/affligem/ambrosine-de-pauw-viert-108ste-verjaardag-en-is-oudste-inwoner-van-pajottenland~acb36d95/
Overlijden: https://www.hln.be/in-de-buurt/affligem/oudste-inwoner-van-het-pajottenland-overleden-ambrosine-werd-108-jaar~a1ce5892/
 |
| 108 jaar (Foto: Mozkito - HLN) |
Levensloop
 |
| 107 jaar (Foto: Mozkito - Het Laatste Nieuws) |
Na de dood van haar ouders verhuisde Ambrosine samen met de kinderen naar haar geboortehuis waar haar ongehuwde broer de boerderij had overgenomen. Terwijl haar broer zich over de boerderij ontfermde, verdiende Ambrosine de kost in Brussel als kragenmaakster voor hemden en kostuums.
Zij gaat er prat op dat ze nooit ziek is. Slechts tweemaal lag ze voor een korte periode in het ziekenhuis: na een val op 105-jarige leeftijd verbleef ze er twee dagen en enige tijd voor haar 108ste verjaardag toen ze zich niet goed voelde. Telkens kon ze terugkeren naar haar geboortehuis waar ze nog steeds woont en van een goede gezondheid geniet. enkel haar gehoor laat het wat afweten.
Ambrosine keek graag televisie en vertelde met plezier over het leven van vroeger.
 |
| 105 jaar (Foto: Mozkito - Het Laatste Nieuws) |
Bronnen en externe links
100 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/523eqanp104 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20150902_01846532
105 jaar: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160831_02447953
106 jaar: https://www.hln.be/regio/affligem/ambrosine-viert-106de-verjaardag-in-huis-waar-ze-geboren-werd~a737f3ae/
107 jaar: https://www.hln.be/regio/affligem/ambrosine-de-pauw-viert-107de-verjaardag-met-champagne~a37541941/
108 jaar: https://www.hln.be/in-de-buurt/affligem/ambrosine-de-pauw-viert-108ste-verjaardag-en-is-oudste-inwoner-van-pajottenland~acb36d95/
Overlijden: https://www.hln.be/in-de-buurt/affligem/oudste-inwoner-van-het-pajottenland-overleden-ambrosine-werd-108-jaar~a1ce5892/
zaterdag 22 september 2018
Maria Geerdens (1867-1971)
Maria Francisca Geerdens, beter bekend als Françoise, werd geboren te Schulen op 26 juni 1867 en overleed eveneens in Schulen op 24 september 1971 op de leeftijd van 104 jaar en 90 dagen. Zij was bij haar overlijden de oudste inwoner van de provincie Limburg.
Zij werd geboren in het landbouwersgezin van Josephus Geerdens en zijn echtgenote Paulina Thijs dat uit vijf kinderen bestond. Op 11-jarige leeftijd werd zij toevertrouwd aan haar oom die priester was in Leopoldsburg en waar ze ging inwonen. Zij liep er school en bleef nadien zorgen voor haar oom.
In 1899, op 32-jarige leeftijd trouwde ze met de 10 jaar oudere Jules Vanderheyden, een weduwnaar die uit het Brusselse afkomstig was. Hij was directeur van een reeks winkels in bekledingsbenodigdheden. Het echtpaar ging eerst in Brugge wonen maar verhuisde al vlug naar Brussel. Na minder dan 10 jaar huwelijk overleed haar echtgenoot al.
Françoise, die geen kinderen had, keerde in 1911 terug naar haar geboortedorp en liet zich een huis bouwen tegenover de kerk en naast de pastorie. Zij kon zich een dienstmeid veroorloven en ontving er naast de opeenvolgende pastoors ook vele dorpsbewoners op de koffie.
Zij was zelden ziek, enkel op haar 75ste moest ze een maagoperatie ondergaan. In januari 1967 brak ze echter haar been bij een val in haar woning waardoor ze 4 maanden in het ziekenhuis verbleef. Ongeveer een maand voor haar eeuwfeest was ze voldoende hersteld zodat ze naar huis kon terugkeren.
De feestelijkheden naar aanleiding van har eeuwfeest namen twee dagen in beslag. Op zaterdagavond was er een dorpsfeest, op zondagvoormiddag een dankmis en de officiële hulde waarbij gouverneur Roppe aanwezig was. Ten slotte trok er op zondagnamiddag nog een historisch-folkloristische stoet door het dorp.
Zij overleed op 104-jarige leeftijd in haar woning.
Voorbeschouwing 100 jaar: Het Belang van Limburg van 13 juni 1967 en 22 juni 1967
100 jaar: Het Belang van Limburg van 26 juni 1967
102 jaar: Het Belang van Limburg van 27 juni 1969
103 jaar: Het Belang van Limburg van 30 juni 1970
104 jaar: Het Belang van Limburg van 28 juni 1971
Bidprentje: http://buysmansjean.be/miscan/miscan-000279.htm
 |
| Maria Geerdens samen met gouverneur Roppe op haar eeuwfeest (Foto:HBVL) |
Levensloop
 |
| Op 102-jarige leeftijd kreeg ze het bezoek van de bijna even oude Frans Meeus (links) (Foto:HBVL) |
In 1899, op 32-jarige leeftijd trouwde ze met de 10 jaar oudere Jules Vanderheyden, een weduwnaar die uit het Brusselse afkomstig was. Hij was directeur van een reeks winkels in bekledingsbenodigdheden. Het echtpaar ging eerst in Brugge wonen maar verhuisde al vlug naar Brussel. Na minder dan 10 jaar huwelijk overleed haar echtgenoot al.
 |
| Deel huwelijksakte |
Zij was zelden ziek, enkel op haar 75ste moest ze een maagoperatie ondergaan. In januari 1967 brak ze echter haar been bij een val in haar woning waardoor ze 4 maanden in het ziekenhuis verbleef. Ongeveer een maand voor haar eeuwfeest was ze voldoende hersteld zodat ze naar huis kon terugkeren.
De feestelijkheden naar aanleiding van har eeuwfeest namen twee dagen in beslag. Op zaterdagavond was er een dorpsfeest, op zondagvoormiddag een dankmis en de officiële hulde waarbij gouverneur Roppe aanwezig was. Ten slotte trok er op zondagnamiddag nog een historisch-folkloristische stoet door het dorp.
Zij overleed op 104-jarige leeftijd in haar woning.
 | ||
| Geboorteakte |
Bronnen en externe links
99 jaar: Het Belang van Limburg van 1 december 1966Voorbeschouwing 100 jaar: Het Belang van Limburg van 13 juni 1967 en 22 juni 1967
100 jaar: Het Belang van Limburg van 26 juni 1967
102 jaar: Het Belang van Limburg van 27 juni 1969
103 jaar: Het Belang van Limburg van 30 juni 1970
104 jaar: Het Belang van Limburg van 28 juni 1971
Bidprentje: http://buysmansjean.be/miscan/miscan-000279.htm
Abonneren op:
Posts (Atom)